دفترچه ی کوچکی همیشه همراهش بود.بعضی وقتت ها باعجله ازجیبش درمی آورد و علامتی دریکی از صفحات  می گذاشت.می گفت:«اشتباهاتم روتوی این دفترعلامت می زنم».برایم عجیب بود که محمدرضا اسوه ی تقوا واخلاق بچه ها،آنقدرگناه داشته باشد که برای کم کردنش مجبور باشد دفتری کناربگذارد.

چندروز قبل ازشهادتش به طوراتفاقی دفترچه اش رانگاه کردم.خوب که ورق زدم دیدم بیشترصفحات دفتر،مثل قلب محمدرضا سفیدسفید است.

*خاطره ای از شهید محمدرضا ایستان

    *برگرفته از مجموعه رسم خوبان،کتاب مبارزه بانفس،ص36

مجموعه آلبوم شهدای شاخص دفاع مقدس...

اي انسانها و اي بشريّت، به خود آييد، هدف ما را در پيش چشم داشته باشيد؛ و ببينيد كه ما براي چه به پا خاستيم، به خاطر چه كشته شديم.ما براي بقا و شرف اسلام، براي حفظ آبرو و آزادي شما، براي بزرگداشت مقام انسانيّت به پيشواز مرگ رفتيم.ما براي حفظ قرآن مبارزه كرديم.و تو اي انسان آينده، وارث ما و نگهبان آيين و مكتب ما باش.نگذار كه نور هدايت قرآن خاموش شود؛ نه تنها براي خود، بلكه براي جامعة انساني فكر نكن.اين قيام ما اوّلين و آخرين نيست.از آغاز بوده و باز هم پديد خواهد آمد.راه ما سرمشق همة كساني است كه مي‌خواهند كاري از پيش ببرند.

اي انسانها و اي بشريّت، به خود آييد، هدف ما را در پيش چشم داشته باشيد؛ و ببينيد كه ما براي چه به پا خاستيم، به خاطر چه كشته شديم.ما براي بقا و شرف اسلام، براي حفظ آبرو و آزادي شما، براي بزرگداشت مقام انسانيّت به پيشواز مرگ رفتيم.ما براي حفظ قرآن مبارزه كرديم.و تو اي انسان آينده، وارث ما و نگهبان آيين و مكتب ما باش.نگذار كه نور هدايت قرآن خاموش شود؛ نه تنها براي خود، بلكه براي جامعة انساني فكر نكن.اين قيام ما اوّلين و آخرين نيست.از آغاز بوده و باز هم پديد خواهد آمد.راه ما سرمشق همة كساني است كه مي‌خواهند كاري از پيش ببرند.

فرازی از وصیت‌نامهشهید مهدي دهقاني‌كجاني

راستی یاد بچه های جبهه بخیر،یادخدا،یاد جبهه بخیر،آن وقتها که درامتداد نسیم،خستگی را احساس می کردیم و زجر،مثل برگ یاس نوازشمان می کرد و درد،مثل نیلوفر به دورمان می پیچید وآرامشمان می داد.دلمان به یادخدابود و به فکر خوبی.غفلت باماقهرکرده بود وبارفاه هم آشتی نداشتیم.

یادموقعیتهایی بخیرکه درآن به فکر موقعیت نبودیم.یاددوکوهه بخیر که هزاران کوه ایستادگی تربیت کرد.یادایستگاه صلواتی بخیر که استراحتگاه ملائکه بود.یاد پل هایی بخیر که فاصله ی دنیا وآخرت بود،یادخودروهای بهشتی بخیر که انبوهی از دل را سوار می کرد وازجاده های صراط از میان دوزخ آتش به مقصد می رساند.یاد جاده هایی بخیر که آدمی راازبیراهگی،انحراف وچند راهگی نجات می داد.یاد تابلوهایی بخیر که راه جاودانگی رامشخص می کرد.یاد سنگرها بخیر که مفصل ترین میهمانی اشک وخلوص را بدون خرجهای کلان تربیت می داد...

شهیدسیدمرتضی حجازی علاقه بسیاری به دعای کمیل و نمازجماعت داشت و هرشب جمعه اگردرگروهان مراسم اجرا نمی شد به گروهان دیگرمی رفت تادرمراسم دعای کمیل شرکت نماید.شهیدحجازی تمام تلاش خود را می کرد تانمازجماعت برگزار شود واگرروحانی نداشتیم یکی از دوستان را امام جماعت انتخاب می کرد.شهیدعلاقه ی زیادی به این مسئله داشت.

* خاطره ای از شهید سید مرتضی حجازی

   * راوی غلامرضا حدادیان /همرزم شهید

حاج همت،مقید بود نمازش را اول وقت بخواند.شب پیش ازعملیات مسلم بن عقیل به خانه آمد سرتاپایش خاک آلود بودچشمانش قرمز شده بودسینوزیت وسرماخوردگی داشت.اگرچه حرف نمی زد،ولی معلوم بودکه خیلی بیماری اش شدیداست.وضوگرفت تانمازبخواند.من گفتم:حال شما خوب نیست،اول غذابخور،بعدنمازبخوان.حاجی گفت:«من به سرعت آمده ام تانمازم را اول وقت بخوانم».آن شب چنان بی حال بودکه من ترسیدم درحال نمازخواندن به زمین بیفتد به همین خاطر،پهلویش ایستادم تا اگرخواست زمین بخورد،اورابگیرم.اما او با آن حال مریض نمی خواست نمازش را از اول وقت عقب بیندازد.

*خاطره ای ازشهیدحاج همت

   *برگرفته از کتاب ستاره ای درزمین

دراتاق روبروی امام نشسته بودکه چشمش به چشم امام گرفت.یک حالت عجیب عرفانی به او دست داد وازخود بی خود شدم.امام فرمود:بچه ی کجاهستی و دست مبارکش را روی شانه اش گذاشت.عرض کرد بچه مسلمانم ازشهرهای مازندران.فرمودندچکاره هستی؟گفت دانشجوهستم.سؤال کرد آقا به درسم بپردازم بهتراست یادرخدمت شماباشم؟امام فرمودندالان احتیاج انقلاب به شمابیشتراست،درخدمت اسلام باشید بهتراست.عرض کرددلم می خواهدکه پاسدارشماباشم.امام فرمود پاسدارمن نباش،پاسداراسلام باش.دست امام رابوسیدو پس ازآن لحظه در وجودش غوغایی به وجود آمد و باخداعهد کرد که پاسداراسلام باشد.با خودعهد کرد تاآخرین لحظه درخدمت اسلام عزیز باشد.وازآن روز تمام هستی اش شد خدمت به اسلام وانقلاب.

*خاطره ای ازشهیدحبیب اله افتخاریان

   *برگرفته از کتاب برف سرخ  به قلم آقای مرتضوی

*شهادت میثاقی است که انسان با روح پاکش در محراب عبادت با خدا بسته وبا خونش در صحنه پیکار بعمل در  می آورد.

*شهادت عزیز ترین وزیباترین صفات انسان است وخون شهید گرانقدرترین وعزیزترین هدیه انسان به خداست.

*خواهران حجاب خود را رعایت کنید، که دشمن از همین حجاب شما می ترسد و بدن آنان به لرزه می افتد.

*خواهرم حجاب تو از خون سرخ من افضل است.

*برگرفته از کتاب برف سرخ 

پناه بر خدا 

احمد یارقلى

شب عملیات والفجر 8 [عملیات معروف فتح فاو]بود ، شاید بیش از سه الى چهار ساعت به آغاز عملیات باقى نمانده بود، اروند رود براى دیدار با بسیجیان مى خروشید و بى تابى مى کرد ، شور و شوق وصف ناشدنى وجود جان برکفان بسیجى را فرا گرفته بود ، براى عده اى از رزمندگان ، لحظه وصال با شهیدان نزدیک بود،دیگر چه باک از مرگ ؟ هرکس به کارى مشغول بود، یکى در حال تنظیم وصیتنامه ، یکى در حال استغفار و طلب حلالیت از دوستان و .. و دیگرى مشغول راز ونیاز باخدا..

شور و شوق عملیات

 عابدین صابرى

در طول سالهاى جنگ ، گاهى حوادث و صحنه هایى را شاهد بودیم که هرگز از یادمان نمى رود.

در یکى از شب ماى فروردین ماه 1366 در منطقه ى شرق بصره ، کانال ماهى و... عملیاتى با عنوان کربلاى 8توسط رزمندگان اسلام به اجرا در آمد. در این عملیات ، جان برکفان سپاه اسلام با حمله اى برق آسا ، موانع و خطوط دفاعى دشمن را در هم کوبیدند که شرح سیر مراحل و موفقیتهاى این عملیات در این خاطره نمى گنجد ، لذا قصد دارم از شب پرخاطره و بیاد ماندنى این عملیات ، خاطره اى را از دو شهید بزرگوار بازگو نمایم ...

تلاش برای حضور در جبهه

 علی  معظمی

غم لشگر انگیخته بود تا خون دل عاشقان را بریزد ، یزیدى بود وکاخى داشت که در برابر کوخها گردن افراشته بود ، اما در آن بالا در عالم کبریائى هم خبرى بود . بار دیگر فرشتگان صف کشیده بودند تا شکوه عشق را به نظاره بنشینند . آسمان ، زمین ،دریا و حتى کویر ایران نیز سخاوت عشق را به نمایش گذاشته بود. جوانها میرفتند تا پشت خاکریزى ، شوق وصال جوانى شان را در انبوه بى شمار گلوله ها و ترکشها در میدان خاک و خون فدا کنند...

او را نشناختم

محرم محمدى

در اوایل تیر ماه سال 1361 مصادف با ماه مبارک رمضان ، به لطف خداوند ، بخت یارمان شده بود تا با افتخارآفرینان تیپ 17 على بن ابیطالب علیه السلام [این تیپ چند ماه بعد به لشگر ارتقا یافت] در خط مقدم جبهه ( پاسگاه زید عراق ) به عنوان نیروى پدافندى حضور داشته باشیم ...

کمین

یداله دهقانى

ارتفاعات کوههاى ما بین دیواندره و سقز در سال 1361شامل زمستانى سخت و طاقت فرسا بود در پایگاه.....[ بنا به مسائل امنیتی از ذکر نام روستا و پایگاه خودداری  میگردد] مستقر بودیم . معمولا عناصر گروهک کومله و دمکرات همه روزه نیروهاى تأمین و خودروهاى نظامى را در کمین و حملات خود قرار مى دادند ...

یک بار زمان جنگ رفتم خانه شان؛درست همان زمانی که بمباران های هوایی ، امان مردم رابریده بود.اواخر شب، وقتی می خواستیم بخوابیم؛گلدسته را با پوشش و حجاب کامل دیدم!باتعجب پرسیدم:«دخترم کاری پیش اومده؟ جایی می خواهی بری؟!»

گفت:«نه پدرجان!اینجا هرلحظه ممکنه بمباران هوایی بشه،ممکنه فردا صبح زنده نباشیم وبه همین خاطرباید آمادگی کامل داشته باشیم تا وقتی بدن ما رو از زیرآوار درمیارن،حجابمون کامل باشه».

   *خاطره ای از شهیده  گلدسته محمدیان

        *برگرفته از کتاب 4 فصل عشق،ص68

_{نبرد تن به تن}

کریم داودی

یازدهم آ بانماه سال 1361بود که رزمندگان بسیجى چند لشگر از جمله لشکر 17على بن ابیطالب(ع) براى اجراى مرحله دوم عملیات محرم گوش به فرمان فرماندهان بودند ، ذکر خدا بر لبان همه جارى بود، قرار بود عملیات در قسمت جنوب دهلران و غرب عین خوش و چند محور دیگر به اجرا درآید ...